Deze eenzame grafsteen van Cornelia Adriana Drost-Nonhebel staat bij de kerk van Wemeldinge. Hij trok om een aantal redenen mijn aandacht. Wie was deze vrouw? Vanwaar die rare (Duitse?) naam? Waarom was zij de enige die op de grond rond de kerk mocht worden begraven? Met een beetje googelen kwam ik al een heel eind.

Het ging hier om de vrouw van de dominee, die in 1913 op nog jonge leeftijd – 46 jaar – overleed. Als meisje uit Middelburg was ze in 1891 getrouwd met de Ermelose predikant Drost, die zich had ontfermd over de kerkgangers in Wemeldinge. Veel vragen bleven onbeantwoord: Waarom liet ze zo vroeg het leven? Waarom werd haar man – die toch de predikant was – niet naast haar begraven, toen hij in 1940 overleed? Nou ja, in het jaar 1940 hadden de Wemeldingers vast iets anders aan hun hoofd.

De naam Nonhebel is inderdaad van Duitse afkomst. In de 17e eeuw woonde de familie nog in Schlüchtern, in de buurt van Fulda. Hier mocht een voorvader in een grijs verleden belastingen heffen, vandaar de naam: ‘nona-heber’ is degene die het negende deel belasting (de nona) mocht inhouden. Vanwege hun protestantse geloof was het slimmer om naar Nederland te verkassen, waar de mannelijke telgen vaak predikant werden en de vrouwelijke huwden met een predikant. Zoals Cornelia.